(Original)Zęby martwe, to takie zęby, jakie nie mają już żywej miazgi, a więc nie docierają już do niego wszelkie substancje odżywcze, krew, tlen, czy bodźce. Główną przyczyną powstawania zęba martwego jest przede wszystkim próchnica. Aby tak się stało, zwykle próchnica jest przez dłuższy czas nieleczona i wnika głęboko w miazgę zęba. Przenoszone w ten sposób bakterie produkują toksyczne substancje, jakie stopniowo psują miazgę zęba. Początkowo pojawiają się pierwsze objawy takie jak zapalenia miazgi, które można wyleczyć za pomocą leczenia kanałowego pod mikroskopem w gabinecie stomatologicznym. Jeżeli jednak próchnica wejdzie bardzo głęboko zabieg leczenia kanałowego może być niewystarczający, a problem uszkodzonej miazgi nieodwracalny. Warto dodać, że na skutek leczenia kanałowego, chore zmiany w miazdze zęba są usuwane, co również prowadzi do tego, że ząb staje się zębem martwym. Różnica tkwi w tym, że leczenie kanałowe pozwala zatrzymać toksyczne bakterie i leczy ból oraz stany zapalne, dzięki czemu problem nie rozprzestrzenia się na inne zęby i nie zagraża ogólnemu zdrowiu. Inną przyczyną powstawania zębów martwych są urazy, np. na skutek upadku, uderzenia lub wybicia zęba. W taki sposób może powstać zator przepływu krwi w miazdze, co doprowadzi do wstrzymania dostępu substancji odżywczych oraz tlenu, a następnie do obumierania miazgi.